baudelaire

kötülük çiçekleri

ey ölüm
yüce kaptan
haydi vakit gelsin
demir alalım
bu ülke sıkıyor beni
yola çıkalım

öyle korkunç yanıyor ki
o ateş beynimizde
atlamak istiyoruz
uçurumun dibine
cennet cehennem ne farkeder
yeniyi bulmak için
bilinmeyenin derinliklerinde...

karanlık bir soğuk
komşu mezarlığın
solgun sakinlerine
herkese ölümlülük
üşüyen bir hortlağın hazin sesinden...